07.07.2021
HER HAFTA ÜÇ ŞİİR
1)YENİ BİR YAZ UMUDU
Bütün yükünü alıp kalkan yaz gemisi
Sularını yarmaya başladı ölümün.
Kızıl yaprak dalgalı sonbahar denizi
Karıştı.. söndü son parıltısı gülümün.
“Artık bir pencerenin önünde , ne kaldı
Oturup geçen dünü düşünmekten başka
Ne kaldı yaşamaya üşenmekten başka?”
Deme. O masalların geceleri geldi.
İşte beyaz yelkeni düşten dokunmuş sal!
Yetişmek üzere düne günlerin peşinde.
Koş, bir ekmek çıkını gibi yanına al
Buluşmak umudunu bir yaz güneşinde
AHMET MUHİP DIRANAS
2)NE İÇİNDEYİM ZAMANIN
Ne içindeyim zamanın,
Ne de büsbütün dışında;
Yekpare , geniş bir anın
Parçalanmaz akışında
Bir garip rüya rengiyle
Uyuşmuş gibi her şekil,
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil.
Başım sükutu öğüten
Uçsuz , bucaksız bir değirmen;
İçim muradına ermiş
Abasız, postsuz bir derviş.
Kökü bende bir sarmaşık
Olmuş dünya sezmekteyim,
Mavi, masmavi bir ışık
Ortasında yüzmekteyim.
AHMET HAMDİ TANPINAR
3) AY BATTI (II)
ansızın durdu saatleri zamanın
ben gidiyorum dediğinde
sürekli yazılan bu bitmemiş öykünün
hem de tam orta yerinde.
gitmek için seninle
tanıdığımız bütün çarşaflar
en saklı yerlerinde en umulmadık şeylerin
o erişilmez çekingenliği içinde
birden ayağa kalktılar.
her teli bir sevişme vaktini çalan saçların
sonra hepsi ellerin gözlerin ayakların
ve o hiç tükenmeyen umudu gülüşlerinin
her şey durdu birden ay battı
ben gidiyorum dediğinde
boşuna artık yıldızların ışıması.
Greatford, 1992 GÜRAN TATLIOĞLU
Bu yazı 383 defa okundu.
