Genel bir tarif olarak, bir düşünceyi ya da bir görselliği en güzel şekliyle yansıtan veya ifade edebilen kişiye sanatçı deniyor.

      Yaratmak ve uyarmak, iki değişmezdir.

      İnsandır, hata yapar ...

      Hata yapmayan insan, muhtemelen hiçbir şey yapmıyordur ...

      İnsan, üstün özelliklere sahip mükemmel bir varlık olarak yaratılmıştır. Bu, insanın kusursuz olduğu anlamına gelmez. İnsanoğlu, zaman zaman hata yapar. Ancak önemli olan, yapılan hatanın farkına varıp onda ısrar etmemektir.

      İnsanlar, bir arada yaşadıkları için toplumsal yaşamın yoğunluğundan, stresinden, zaman zaman birbirlerine kırıcı davranabilirler. Böyle durumlarda; merhamet sahibi, anlayışlı ve bağışlayıcı olmak gerekir. Bu durum çoğu zaman insanların arasında sevgi ve saygıyı oluşturur. Bu da toplumsal huzuru beraberinde getirir.

      Nihayet ‘Orhan baba' geldi ve sözü sanatçılarımıza bırakıyorum ...

Serçeden;

Alışırım zannettiğim yokluğundan acılanmam

Vazgeçmek zor senin o büyülü tuhaf sıcağından

"Dön" demeye utanırım, zavallı korkularımla

Arkasına saklandığım gururumdan

Geri dön, geri dön

Ne olur geri dön

Uzanıp tutuver elimi bir gün

Utanır, diyemem, ne olur geri dön ...

Divadan;

Son zamanlar yaptıklarıma bakma n'olursun

Benim aklım başımda değil

Sana söylediklerimi kafana takma n'olursun

Onlar ipe sapa gelir şeyler değil ...

Orhan babadan;

Hatasız kul olmaz hatamla sev beni

Dermansız dert olmaz dermana sal beni

Kaybettim kendimi ne olur bul beni

Yoruldum halim yok sen gel de al beni

Feryada gücüm yok feryatsız duy beni

Sevenlerin aşkına, ne olur beni sev beni

Bu feryat bu hasret öldürür aşk beni

Uzaktan olsa da razıyım sev beni razıyım sev beni

Ümitsiz yaşanmaz sevmemek elde mi

Can demek sen demek gel de gör bende mi

Sözümde sitem var kalpte mi dilde mi

Tez elden haber ver o gönlüm elde mi

Feryada gücüm yok feryatsız duy beni

Sevenlerin aşkına ne olur sev beni ...

      Okunuyor olmak dileğiyle, saygılar.