Sen bana kendini anlat, dinleyeceğim.

Sen de beni bir kez dinle. Anlayacaksın.

Bir yol var. Etik olandan, dürüst olandan, ışığı kucaklayandan yana, vefalı, eziyet etmeyen, insanı ve canlıları koruyan, doğayı dışlamayan bir yol. O yol ki, bizi biz yapan, insanı insan kılan, nasıl ve ne için olduğunu sorgulayan, kargaşadan uzakta bir yol. Şükürler olsun ki, o yol hep var. Zihinlerde saklı kalan, sessizce bekleyen, rotasını oraya çevirenler için umut olan, okunası, yaşanası, yüceltilesi bu yol vicdana danışan, akıl ile birleşen, sevgi ve saygıyı ihmal etmeyen bir yoldur. Uzaklarda değil yakında, incitmeyen, aksine gözeten, şiddete mesafe koyan bir yol var. Nereye gidersen git, seninle gelen bir yol. Kim ne derse desin, kayboldukça yeniden beliren, yalın, net, dolambaçsız, ötelenmeyen, geciktirilmeyen bir yol var. Onca sıkıntıya, öfkeye, sabırsızlığa, ikileme rağmen; hepimize, herkese uzanan, gözlerdeki ışığı çoğaltan bir yol var.

Cevabını düşünün!

Böyle bir yol var mı içinizde?