Yalnızlığın içinde bir uçurum

Yaşanmamış gibi

Ya da yaşanmış da ya bilinmezde

Sessizlik hakim olunca

Hafif bir melankoli yaşanır

Loşluğun gölgesindeki rüzgar

Ve asla geri gelmeyecek bir zaman

Seni anlıyorsa

Yanına gelecektir

Gelmemişse zaten seninle değildir

Yalnızlığın görünmeyen kalesi

Burçlarında dalgalanan flamalarla

Orası neresi, belli ediyor

Kimseye kötülük yapmadan yaşamak mümkün

Bu bir amaç olursa  daha da iyidir

Düzgün ve dürüst kalmak

Dik bir kişiliği

Dik bir duruşla devam ettirmek

Zaman oyununu oynamadan önce

Hayat bir gündür diyebilmek

O da bugündür

Kabul etmek

Kabullenmeden benimsemek

Duyguları eridiği bir çağda

Güneşle buluşmak

Aydınlığı yansıtmak

Ve en sonunda gölgeden kurtulmak

Yalnızlığın kalesinden çıkmak usulca